Jacy są Koreańczycy?
Koreańczycy bardzo dużą wagę przywiązują do tradycji i kultury oraz do szacunku wobec osób starszych wiekiem lub doświadczeniem.
W kulturze koreańskiej należy pamiętać o okazywaniu szacunku. Jest to bardzo ważne. Sam język koreański charakteryzuje się dużą honoryfikatywnością. W stosunku do osób starszych, przełożonych, nieznajomych używamy tylko i wyłącznie mowy formalnej. Szacunek nie przejawia się tylko w mowie, ale i w gestach oraz zachowaniu, m.in.:
- młodzi ludzie zawsze ustępują miejsc w komunikacji miejskiej osobom starszym, panuje tu także zwyczaj zostawiania pustych miejsc nawet w okresie największego tłoku ze względu na to, że na następnym przystanku może wsiąść osoba starsza;
- uważa się, że osoba starsza ma zawsze rację i nie należy podważać jej słów nawet, gdy jest się pewnym, że się ona myli;
- posiłki zawsze zaczyna osoba starsza;
- podczas picia alkoholu młodsza osoba powinna nalać go osobie starszej, a pijąc młodszy powinien odwrócić głowę i dopiero wówczas wypić zawartość kieliszka, ponieważ kontakt wzrokowy jest oznaką zuchwałości.
W Korei rodzina jest bardzo ważna. Głową domu jest zazwyczaj ojciec, natomiast rolą matki jest zapewnienie ciepła domowego i wychowanie dzieci. Zaraz po ojcu najważniejszy w rodzinie jest najstarszy syn. Tradycją jest to, że rodzice zamieszkują wraz ze swoim najstarszym synem i jego rodziną.
Koreańczycy przedstawiają się zaczynając od swojego nazwiska, które zazwyczaj jest jednosylabowe, natomiast imię jest dwusylabowe. Należy zwracać się pełnym nazwiskiem i imieniem lub używając tytułu lub profesji danej osoby, wówczas okazuje się jej szacunek.
Koreańczycy są osobami zabobonnymi. Należy zwracać szczególną uwagę na kolor czerwony i cyfrę 4. Czerwony kolor atramentu w kulturze koreańskiej kojarzony jest ze śmiercią, dlatego zapisanie czyjegoś imienia tym kolor może być odebrane jako życzenie rychłej śmierci. Liczba 4 uznawana jest za pechową, dlatego że koreański znak na liczbę 4 (sa –사)wywodzi się od chińskiego znaku 四, który oznacza śmierć.